Gdy przychodzi do piwa rzemieślniczego, większość nowicjuszy nie wie, które piwo powinni spróbować. Biorąc pod uwagę, że przez większość swojego naturalnego życia mieli styczność z niesamowicie podobnymi gazowanymi, żółtymi lagerami, świat piw rzemieślniczych może wydawać się przerażający. Ale nie musi tak być! Aby wyjaśnić jedną rzecz na wstępie, trzeba zauważyć istotne różnice między lagerem a ale. To niesamowicie proste. Drożdże i temperatura. To wszystko. Całkiem nie straszna nauka. Lagery używają dolnorodzącego drożdża i fermentują w chłodniejszych warunkach niż ales, które potrzebują cieplejszych warunków fermentacji. Wyższe temperatury fermentacji w ale uwalniają estry w drożdżach, nadając owocowe smaki, które niektórzy uważają za atrakcyjne, a inni za odrażające. I to tyle. Teraz zaczyna się trudniejsza część. Wybieranie stylu, który cię zainteresuje. Ponieważ istnieje ponad 100 stylów piwa, każdy, kto mówi, że nie lubi piwa, musi podać bardzo dobry powód. Być może nie lubią lagera. Albo ostry, gorzki owocowy smak króla piw rzemieślniczych, IPA. Ale dopóki nie spróbują szerokiej gamy piw, zignoruj ich i spróbuj im podać jeden kolejny styl. Istnieje naprawdę coś dla każdego. Jako szybki przewodnik, wyjaśniamy główne style, które najprawdopodobniej napotkasz podczas dobrej nocy. Pamiętaj, że rzemieślnicy piwne są znani z tego, że wyrzucają księgę stylów przez okno i odradzają piwo według własnego uznania. Wszystkie style są luźno tłumaczone, z wyjątkiem konkursów, gdzie ważne jest trzymanie się parametrów, w przeciwnym wypadku browar otrzymuje gorsze oceny. IPA - Po pierwsze, duże, odważne IPA. India Pale Ale zdobywa swoją nazwę od kolonialnych dni Imperium Brytyjskiego. Żołnierze zakwaterowani w Indiach chcieli piwa, oczywiście. Jednak problemem była konieczność wysyłania piwa, co sprawiało, że docierało ono utlenione, smakujące jak mokry tekturowy karton. Browarnicy odpowiedzieli, zwiększając zawartość alkoholu w jasnych piwach, które warzyli, i dodając do beczek porządne garście szyszek chmielu przed wysłaniem, proces znanego obecnie jako chmielenie na zimno. Dzięki sile antyoksydacyjnej, chmiel nadaje silne kwiatowe cechy aromatu, zapobiegając utlenianiu piwa. Przesuwając się o kilka setek lat, mamy wiecznego ulubieńca na kranie od Kalkuty po Cleveland i wszędzie pomiędzy i poza. W ramach stylu istnieją parametry, z którymi browar może eksperymentować, stąd ogromna różnorodność i różnice w gotowym produkcie. Zwykle nieco wyższym ABV niż w średnim lagerze, IPA będzie mieć od 5,5 - 7,5%. Kierowany przez chmiele w aromacie z żywicznymi, kwiatowymi, cytrusowymi aromatami, dominującymi z podwalinowym wsparciem z bazy słodów. Wysoki do bardzo wysokiego charakteru chmielu i goryczka uzupełniona nieco czystym lekkim karmelem i sładowym wsparciem słodowym. Średnio suchy finisz z pewną pozostałą słodyczą mieszającą się w niebiański, dobrze zrównoważony kęs czystej przyjemności z goryczką wciąż obecną, ale nie ostra. ALE JASNE - Jeśli to wszystko jest dla ciebie za dużo, młodszy brat IPA to Pale Ale. Bez chmielenia na zimno, to piwo nadal jest styl płynący od chmielu z wyraźną goryczką, wspieraną lekką słodyczą słodową. Zawartość alkoholu jest również obniżona i mieści się w przedziale od 4,5 - 6,2%. Smaki słodu karmelowego są ograniczone do umiarkowanego poziomu, pozwalając na zaprezentowanie się smaków słodów chlebowych/herbatników. Pewne owocowe estry drożdżowe są obecne i akceptowalne. ALE POMARAŃCZOWE - Oczywiście ciemniejsze i cięższe pod względem karmelu i prażonych słodów, słodycz tego stylu jest bardziej widoczna. Nadal musi być zrównoważona przez chmiele, a amerykańskie wersje są bardziej gorzkie i chmielowe w aromacie. Pozwalając na niewielki owocowy charakter estrowy z drożdży, piwo to powinno być dobrze zbilansowane pomiędzy charakterystykami słodu a chmielu. Zakończone goryczko-słodkim, długotrwałym smakiem z nutą karmelu. Ulubione. Dobrze wykonany przykład może rozjaśnić każdy dzień. ALE ZŁOTY/BLOND - Pierwszy przystanek dla miłośników lagerów lub pilsnerów chcących odkryć świat ale. To szeroki styl, który obejmuje belgijskie przykłady i przechodzi do bardziej chmielonych amerykańskich wersji. Typowo złoto-słomkowy kolor wspiera gęstą, małą pianę z małymi bąbelkami. Niektóre piwa wykażą znacznie silniejszą obecność słodu niż inne, zależnie od regionu, w którym są warzone. Podawane na zimniej niż tradycyjne piwo rzemieślnicze, naśladując temperaturę, do której przyzwyczajeni są konsumenci lagerów. Fantastyczna alternatywa na pragnienie do komercyjnych bzdur, które jesteśmy zmuszeni tolerować. PORTER/STOUT - Trochę zuchwale, aby połączyć dwa style w jednym opisie, ale z dobrego powodu. Stout zaczął się od portera i dopiero później zyskał swoją własną definicję stylu. Są one obydwa na bardzo ciemnym końcu spektrum kolorów i mieszczą się w zakresie od głębokiej ciemnej czerwieniowego miedzi do czerni dla stoutów. Obydwa mają bogaty, gładki słodki smak słodowy z niewielką obecnością chmielu. Smaki czekolady, kawy, a nawet toffi są akceptowalne. Przychodzą na drugim planie smaki lukrecji, herbatników i tosta w złożonym słodowym tle. Sławne za sprawą Guinessa, istnieje kilka bardziej godnych uwagi rzemieślniczych alternatyw. Imperialne wersje mogą osiągnąć zawrotny poziom 12% ABV. WEIZEN - Weissbier, czyli białe piwo, jest wykonane z przeważającej ilości ziaren pszenicy. Użyty drożdż nie wytrąca się, pozostawiając charakterystyczną mętność. Silne fenolowe aromaty zwykle z goździjkami i/lub bananami. Wyświetla bardzo gęstą białą pianę, która utrzymuje się. Najlepiej pić świeże, jest to orzeźwiające, łatwe w piciu, ale sycące piwo o wysokim nasyceniu i średniej pełni ciała. Niektóre wersje obecnie posiadają wyższe poziomy chmielu oraz dodatki, takie jak trawa cytrynowa. Łatwy styl dla początkujących w piwowarstwie. Będziesz miał do czynienia z wieloma innymi stylami w porządnym barze z piwem rzemieślniczym, ale te powinny dać ci w miarę przyzwoite zrozumienie najprawdopodobniejszych ofert. Nawet jeśli na liście dostępnych piw jest więcej niż jedna IPA, spróbuj każdego. Wytyczne stylu są na tyle obszerne, że pozwalają na znaczne różnice w interpretacji, co przekłada się na bardzo różne przykłady. Ale bądź ostrzegany. Po spróbowaniu piw rzemieślniczych, prawdopodobieństwo zadowolenia z tandetnych lagerów oferowanych w niezainicjowanych barach jest bardzo małe. Co oznacza, że twoje poszukiwanie prawdziwego piwa zaprowadzi cię w miejsca, których nigdy dotąd nie odwiedziłeś, aby spotkać zgłodniałe dusze poszukujące prawdziwego smaku. Piwo rzemieślne prowadzi do przygód. Bądźmy szczerzy. Żadna wspaniała opowieść nie zaczęła się od spotkania przyjaciół na sałatce.